Wystawa „Pejzaż bez granic” w Parku Mużakowskim w Bad Muskau

21 listopada 2015r. o godzinie 14.00 w Sali Balowej Nowego Zamku w Parku Mużakowskim w ramach projektu „Topografia polskiej sztuki współczesnej” odbył się wernisaż, w ramach którego wystawiono część zbiorów Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze.

Ze strony Rządu Wolnego Kraju Związkowego Saksonia otwarcia wernisażu dokonał Przewodniczący Saksońskiego Parlamentu, pan Matthias Rößler.

Ze strony polskiej Prezes Konwentu Stowarzyszenia Gmin RP Euroregion „Sprewa-Nysa-Bóbr”, pan Czesław Fiedorowicz, otworzył to wydarzenie  następującymi słowami:

„Wystawa „Pejzaż bez granic” to jedna z wielu okazji zbliżenia polskiej i niemieckiej kultury.

Podziwiając za chwile uroki pejzaży musimy się odnieść do wspólnego dziedzictwa kulturowego Polski i Niemiec, pogranicza z obu stron Nysy Łużyckiej.

Bo przenikanie kultury Łużyc, Śląska przez dzisiejsze granice nawiązuje pięknie do tytułu wystawy.

Poświęćmy chwilę pejzażystom niemieckim. Paul Rudolf Linke, Adolf Dressler, Heinrich Mütel urodzili się i mieszkali w Breslau dzisiejszym Wrocławiu. Franz Joseph Wagner urodzony koło Kłodzka, Carl Ernst Morgenstern zmarł w Karpaczu, Friedrich Iwan z Kamiennej Góry, Otto Serner urodzony w Żaganiu, osiadł w Dreźnie, a zmarł w Jeleniej Górze, Ludwig Noster urodzony w lubuskich Strzelcach Krajeńskich i tam został pochowany a w 2010 odnowiono jego grobowiec. Heinrich Haft tworzył i mieszkał w Dreźnie, Heinrich Gärtner zmarł w Dreźnie, a Ludwig Boller namalował pejzaż do słynnej Panoramy Racławickiej. Tematem wielu pejzaży były Karkonosze, Sudety lub miejsca w których dziś żyjemy, które łączą dzisiejszą Polskę i Niemcy.

To piękne fakty, wspaniali ludzie tych ziem, dumne karty naszej, europejskiej historii.

Mamy też i smutne wydarzenia, bo Stefan Filipkiewicz znany polski pejzażysta, który organizował wernisaże w Dreźnie, został aresztowany przez Gestapo w trakcie II wojny światowej i został zamordowany w obozie w Mauthausen-Gussen.

Dziś spotykamy się w Bad Muskau, w parku Mużakowskim, w najpiękniejszym styku obu naszych państw.

Ludzie polityki, kultury i turyści podziwiając piękne obrazy na ścianach, na sztalugach, mogą  jednocześnie delektować się osobliwym urokiem darów natury, które tak wspaniale uwydatnił hrabia von Pückler. Dzięki temu mamy ten niezwykły zakątek.

Dziękuję władzom Saksonii i tym politykom lokalnym i regionalnym Lubuskiego, Dolnośląskiego, którzy chcą i potrafią wykorzystać magię tego miejsca dla ekspozycji polskiego i niemieckiego malarstwa. Chciałbym bardzo, by Saksonia i Lubuskie, właśnie kulturę uznały za priorytet swojej współpracy przez najbliższe lata. Niech to miejsce będzie symbolem łączenia i przenikania naszych kultur. Potęga kulturalna Drezna i Saksonii jest znana w całej Europie. Chcemy też tego doświadczać, uczyć się, podziwiać i korzystać z tego dorobku.

Jednocześnie chcę skierować słowa uznania i wdzięczności do dyrektora Muzeum Ziemi Lubuskiej z Zielonej Góry, mojego miasta, za kluczowy wkład i organizację dzisiejszego wernisażu.

Oby ta wystawa i współpraca z Fundacją Pücklera Park Bad Muskau, uruchomiła falę wydarzeń w dziedzinie kultury z udziałem środowisk kultury Saksonii i Lubuskiego.”